Oorbellen schieten bij een baby: wel of niet?

Na wekenlang wachten was het zover: dochterlief (3 jaar) kreeg oorbellen! Ze bleef er maar om vragen, alleen konden we in Spanje geen plek vinden om het te laten doen. Dus hebben we gewacht tot we in Nederland waren om het daar te laten doen. En dat was een hele belevenis.

Spanje en oorbellen bij baby’s

Dochterlief is voor Spaanse begrippen erg laat met oorbellen. Daar is het namelijk gebruikelijk dat er direct oorbellen bij een baby geschoten worden. Gewoon, gelijk na de geboorte. Dit is wel echt nog onderdeel van de cultuur. Als reden waarom het zo vroeg wordt gedaan, wordt aangegeven dat kids er zich dan later niets meer van herinneren. En doordat mensen er vanuit gaan dat iedereen oorbellen bij een meisje laat schieten na de geboorte, worden baby’s zonder gaatjes direct voor jongetjes aangezien. Het is mij regelmatig overkomen dat ik een compliment kreeg voor mijn knappe zoontje. Alleen was dat voor mij geen reden om ook maar direct oorbellen bij een baby te laten schieten. Wij hebben ervoor gekozen om te wachten tot de kleine meid zelf aangaf dat ze oorbellen wilde.

Minimum leeftijd voor oorbellen schieten?

En dat moment kwam dus rond de tijd dat ze 3 jaar. Ze begon steeds vaker te reageren op mijn oorbellen. En te zeggen dat ze zelf ook oorbellen wilde. Prima, dat gingen we dan regelen. Het was toen alleen niet zo makkelijk om een plek in Barcelona te vinden waar ze het doen. Aangezien het normaal gesproken in het ziekenhuis of direct bij de eerste controle bij de kinderarts wordt gedaan. Dus hebben we gewacht tot de vakantie naar Nederland. In Nederland is er in principe geen minimum leeftijd verbonden aan oorbellen schieten. En je gaat hiervoor naar een juwelier. Het kan alleen wel per juwelier verschillen welke leeftijd zij aanhouden. Zo kon de eerste die we belden ons niet helpen. Zij hanteren namelijk een minimumleeftijd van 4 jaar. De andere juwelier die we belden, schoot gaatjes vanaf 1 jaar. Dus hier kon dochterlief prima terecht.

Oorbellen voor dochterlief

En hoe het ging? We hadden d’r al voorbereid door aan te geven dat het wat pijn zou doen. En dat in beiden oren. Maar dat maakte de kleine meid niets uit. Ze wilde heel graag oorbellen. Roze wel te verstaan, haar lievelingskleur. Bij het aftekenen van de stipjes waar de oorbellen geschoten moesten worden, zat ze nog erg rustig. Maar na het schieten van de eerste oorbel begon ze echt wel even te huilen. En toen moest de tweede nog gezet worden. Nadat ze wat gekalmeerd was én een ijsje als beloning zou krijgen, kon ook snel het gaatje in het andere oor geschoten worden. De pijn was snel vergeten en vol trots liep dochterlief de winkel uit. Terwijl ze zichzelf de hele tijd bewonderde in spiegels.

Wat vind jij? Is het aan te raden om een meisje direct na de geboorte oorbellen te laten schieten? Of kun je beter wachten tot ze groter zijn en er zelf om vragen? Volgens mij is er geen goed of fout in deze situatie, maar ik ben erg benieuwd hoe jij erover denkt.