Tweede keer zwanger anders dan de eerste keer?

Het is echt waar wat ze zeggen dat je veel minder aandacht besteed aan je tweede zwangerschap en de tijd veel sneller gaat. Voor ik het wist waren de negen maanden voorbij en lag ik in het ziekenhuis onze kleine meid eruit te persen.

Ik heb de tweede keer dat ik zwanger was heel anders ervaren dan de zwangerschap van de oudste. Want ja, eerlijk is eerlijk, je hebt het allemaal al een keer meegemaakt en staat niet meer bij elk krampje op de stoep bij de dokter. Ook heb je met een kleintje die door huis rent niet de tijd om alleen met je zwangerschap bezig te zijn, zoals wel het geval was tijdens de zwangerschap van de eerste. En foto´s van de zwangere buik, ja die vergaten we soms gewoon helemaal te maken.

“Ik had al gezien dat je weer zwanger bent”

In mijn geval heeft er weinig tijd tussen de twee zwangerschappen gezeten. 10 maanden na de geboorte van de oudste was ik alweer zwanger. Mijn lijf was dus nog niet helemaal in zijn oude vorm teruggekeerd en alle spieren stonden nog in ´zwangerschapsstand´. Dit was voor de kleine in de buik fijn, want die had alle ruimte om te groeien en te bewegen, voor mij betekende het dat ik veel sneller veel dikker werd dan bij de eerste. Toen ik 12 weken zwanger was, kreeg ik de reactie als ik vertelde dat ik zwanger was, dat ze dat al lang gezien hadden. Fijn hoor, denk je een leuk nieuwtje te brengen, maar verraadt je lichaam het al. Dat lichaam reageerde trouwens ook heel anders op deze zwangerschap. Beide keren heb ik veel last gehad van misselijkheid en overgeven, maar gelukkig was het de tweede keer minder erg. En waar ik bij de eerste (jongetje) helemaal geen zin had in zoetigheid, kon ik bij de tweede (meisje) geen genoeg krijgen van chocolade croissants.

Een baby in de buik en een dreumes in huis

Wat ik wel echt zwaarder vond aan mijn tweede zwangerschap is dat er altijd iemand was die van mij afhankelijk was. En dan heb ik het niet over de baby in de buik, maar over onze kleine man. Met een dreumes in huis kon ik niet gaan rusten wanneer ik wilde of na mijn werk op de bank ploffen om hier alleen vanaf te komen om mezelf naar mijn bed te verplaatsen. Als hij gepoept had, moest zijn luier gewoon verschoont worden en als hij honger had, wilde hij natuurlijk wel dat mama eten voor hem maakte. Gelukkig heb ik veel hulp van familie gehad.

Ervaring in mama zijn

Wat weer een groot voordeel was, is dat ik dit keer niet weer de zwangerschapscursus hoefde te volgen. Ik wist alles echt nog van de eerste keer. En daarbij, dit keer had ik in de tussentijd ook ervaring opgedaan met onze kleine vent. De zorgen die ik tijdens de eerste keer had of ik wel goed voor een kleintje kon zorgen, had ik dit keer helemaal niet. Nu was ik meer bezig met de vraag hoe ik straks de zorg voor twee onder de twee ging combineren. En of ik wel echt net zoveel van de nieuwe aanwinst voor ons gezin kon houden als van haar grote broer. En dat laatste, ja, daar hoefte ik me echt geen zorgen om te maken.

De zwangerschappen heb ik dan wel anders beleefd, maar nu de kleine meid er eenmaal is, is de liefde voor broer en zus gelijk!