meertalig opvoeden
Barcelona life

Spreek ik Nederlands met mijn kids?

Kinderen meertalig opvoeden: een voorbeeld uit de praktijk

Ik krijg regelmatig de vraag of ik Nederlands met mijn kids praat. Om heel eerlijk te zijn: nee. Ik ben niet iemand die consequent altijd Nederlands met haar kinderen praat. En daar krijg ik erg veel kritiek op. Dit is één van die onderwerpen waarvan mensen vinden dat ze zonder zich in te houden of jouw situatie kennende, je erop aan mogen spreken. Tijd dus om vandaag eens mijn kant van het verhaal te delen.

Meertalig opvoeden

Hoewel er geen één juiste manier is om een kinderen meertalig op te voeden, is het OPOL-systeem veelgebruikt. Dit staat voor ´One Parent One Language´. Hierbij praat dus elke ouder in een andere taal tegen het kind. Altijd, ongeacht de situatie. Ik wist gewoon al dat ik niet heel consequent altijd in het Nederlands met ze zou gaan praten. Nog voor ze geboren waren. Om met het hele gezin te converseren, bijvoorbeeld aan tafel bij het avondeten, vind ik het prettig als iedereen elkaar verstaat. Nu praat manlief wel wat Nederlands, maar is het lastiger om daar een vloeiend gesprek in te voeren. Ook vind ik het niet altijd handig als we bijvoorbeeld in het park zijn of boodschappen gaan doen om een andere taal dan de rest te praten.

En kijk eens omgekeerd. Als je in Nederland in de speeltuin bent en je hoort iemand een andere taal tegen zijn of haar kinderen praten, zal voor velen de eerste gedachte zijn dat diegene gewoon Nederlands moet praten. Natuurlijk, dit geldt niet voor iedereen. Maar er zullen ook mensen mogelijk denken dat diegene misschien zelfs geen Nederlands praat. Wat helemaal niet het geval hoeft te zijn. Mogelijk is het iemand die de moedertaal wil doorgeven aan de kinderen en dus altijd, ongeacht de situatie, in die taal met de kinderen praat. Het is makkelijk om snel vooroordelen over het spreken van verschillende talen te hebben, zonder de hele situatie te kennen.

meertalig opvoeden

Spaans, Catalaans, Engels en Nederlands

Waar wij ook mee te maken hebben, is dat er standaard in Catalunya al twee talen zijn: Spaans en Catalaans. De scholen zijn eigenlijk grotendeels in het Catalaans en thuis wordt er dan normaal gesproken Spaans gesproken. Dit is al best vermoeiend voor de kids. Ze maken lange dagen op school, praten daar Catalaans en thuis wisselen ze dan naar Spaans. Als we op momenten in het Nederlands gaan praten, geeft vooral de oudste vaak aan dat hij te moe is om nog een andere taal te praten. En voor de derde vreemde taal hebben wij nu voor Engels gekozen. Ik denk namelijk dat mijn kids er in hun verdere leven meer aan hebben om goed Engels te spreken, dan Nederlands.

Nederlandse gebruiken doorgeven

Wil ik mijn achtergrond dan niet doorgeven kun je misschien denken. Zeker wel! Alleen vind ik dat dat op verschillende manieren kan. Er zit voor mij een verschil in tussen een taal vloeiend spreken en kunnen communiceren of begrijpen wat iemand zegt. Zo kennen de kids echt wel wat woordjes Nederlands. Hebben wij ook voorleesboeken van Woezel & Pip en Nijntje in huis en vieren we Sinterklaas waarbij we ook het Sinterklaasjournaal volgen. En dan zijn daar opa en oma die als ze op bezoek zijn, Nederlands met de kids praten. De kids beginnen ook een klein beetje in het Nederlands met hen te praten. Nou ja, praten is misschien een groot woord. Maar ze kunnen in het Nederlands vragen of ze een koekje of snoepje mogen. En toen de oudste laatst oma ging bedanken voor een cadeautje dat ze had gekocht, zei hij uit zichzelf in het Nederlands ´dank je wel oma´, in plaats van ´gracias oma´. Hoe lief!

En ´s ochtends vragen ze vaak om een pan con (brood met) hagelslag en pindakaas. Want ja, de Nederlandse producten kennen ze zeker ook, en gewoon bij hun eigen naam. En beetje bij beetje gaan we meer Nederlands praten nu ze wat groter zijn. Dus wie weet kunnen mijn kids in de toekomst zich op bezoek in Nederland verstaanbaar maken in de lokaal gesproken taal.

Wat zijn jouw ideeën over meertalig opvoeden? En als je jouw kinderen meerdere talen leert, hoe heb je dit aangepakt?

5 Comments

  • Melanie Duesmann

    Hoi !
    Ik heb mijn 3 kinderen op Curaçao gekregen. Daar speelde uiteraard ook deze issue. Papiaments , Spaans, Engels en Nederlands waren de talen waarmee mijn kinderen te maken kregen. Inmiddels zijn ze jonge volwassenen en spreken ze voor buitenstaanders vloeiend Nederlands en Engels of misschien moet ik zeggen Engels en Nederlands omdat ze misschien Engels nog wel beter beheersen. Papiaments als goede 3e en Spaans verstaan zo volledig alleen spreken ze het niet zo goed. Ik heb altijd Nederlands met hen gesproken maar op de Antillen is het gebruikelijk om er ook Engelse woorden doorheen te gooien en Papiaments. Ja wat spreek je dan ?. Daarnaast heb ik de oudste twee naar English conversation course gestuurd op de International school . Erg leuk maar de derde heeft het zelf opgepikt van alle Amerikaanse series. 5 jaar geleden zijn we na 18 jaar teruggekomen en bleek dat hun woordveld van het Nederlands behoorlijk beperkt was en de taal voor hen hier veel sneller gesproken werd. Maar dat bleek allemaal tijdelijk. Zelf geven ze aan dat ze blij zijn in zoveel talen te kunnen denken en communiceren maar het jammer vinden dat ze geen enkele taal vloeiend beheersen zodanig dat ze zich in elke situatie goed kunnen uitdrukken. Een buitenstaander merkt dit niet, die ervaart het als vloeiend. Daarnaast hebben ze door hun buitenlandervaring een internationale kijk op de wereld gekregen en het leuke is dat mijn dochter ook in die richting is gaan studeren. De essentie is m.i. dat meertaligheid je op bepaalde vlakken verrijkt en dat je je op andere wat moet inleveren. Er is denk ik geen *have it all* scenario . Als moeder is je intentie om je kind het beste mee te geven to live happily in an international environment ?.

  • Mirjam

    Hey Debby, mijn kids spreken wel NL, toen wij 20 jaar geleden in Spanje kwamen wonen sprak ik geen spaans, man en ik spraken engels met elkaar. De kids (jongste 2 zijn in spanje geboren) gingen naar een spaanse school, maar ik sprak meestal nl met ze. Alle 3 de kinderen zijn daar op hun eigen manier mee om gegaan, de oudste heeft tot hij 3 jaar niet tegen vreemden gepraat….. hij begreep niet in welke taal dus koos er voor nix te zeggen. Nadat hij 3 werd had hij het door en kletste er op los. De jongste 2 brabbelden vanaf het begin van alles, meerendeel spaans maar beetje bij beetje kregen ze door wat er bij welke taal hoorde. Als we onder spaanse mensen zijn, spreken we spaans, dat is wel zo beleefd. Thuis aan tafel spreken we van alles door elkaar, mijn man verstaat goed nl en geeft gewoon antwoord in het spaans. Ik heb niet de ervaring van de “one parent one language” juist helemaal niet. Wij spreken thuis 4 talen door elkaar (es+nl+en+it) heb 3 happy kids die dat alle 3 op hun eigen manier oppakken. En dat mensen daar een mening over hebben? Weet je….. mensen (vooral nederlanders) hebben overal een mening over. Het was voor mij vooral belangrijk dat de kinderen ook echte gesprekken kunnen voeren met de nl familie, mede dankzij de logeer partijtjes in nl is dat gelukkig goed gelukt. Weet je…. ieder zijn ding en zijn manier, maar vergeet niet dat het ook iets heel waardevols is dat je je kinderen mee kan geven. En als jij nl praat thuis, en ze zijn moe en geven in het spaans antwoord? Maakt toch nix uit? Komt vanzelf goed. Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal! Groeten uit Tenerife, Mirjam

    • debby@barcelona

      Dank je wel voor het delen van jouw ervaring Mirjam! Het is altijd interessant om te zien hoe anderen ermee om gaan 🙂

  • Yvonne Ghose

    Dit is zo herkenbaar! Toen ik op zwangerschapsverlof was sprak ik met mijn eerste kind Nederlands maar zodra hij naar de crèche ging, ging het al snel over naar Engels.
    Net als jij mij man spreekt wel wat Nederlands, maar niet genoeg om hele gesprekken te volgen en ik vind het belangrijk dat we allemaal kunnen communiceren samen als 1 gezin.
    Maar mijn 7 jaar oude zoon begrijpt heel veel Nederlandse woordjes, kan in het Nederlands tellen en een aantal kinderliedjes zingen. Als hij in Nederland op bezoek is begrijpt hij de vragen die hem in het Nederlands gesteld worden en thuis doe hij soms Duolingo om het te oefenen.
    Dat is voor mij op het moment goed genoeg.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *